بررسی ضرورت رادیوگرافی در دررفتگی قدامی مفصل شانه

Authors

  • احمدی , کورش
Abstract:

Background and Purpose: Anterior shoulder dislocation is the most common major joint dislocation. In most cases, this dislocation is being relocated in emergency departments. Routinely, pre and post reduction radiographs are performed. This study was done to determine the necessity of radiographs in the emergency department for management of patients with suspected anterior shoulder dislocation. Materials and Methods: In this case series study, 116 patients suspected of anterior shoulder dislocation were referred to Hazrat Rasoul Akram and Haftome Tir Hospitals emergency departments in Tehran, and were investigated for a one year period. The emergency physicians evaluated and documented the possibility of dislocation or relocation, before obtaining radiographs. Outcome measures were the assessment of joint positions on the x-rays by an orthopedic surgeon. Results: 84 cases (72%) were male and 32 cases (28%) were female. Mean age of the patients was 31.5±8.5 yrs. Thirty (30) patients had recurrent dislocations without traumatic mechanism (group 1) and eighty six (86) patients had no prior dislocation or a blunt mechanism of injury (group 2). The accuracy of the emergency physician’s assessment in dislocations was 100% in group 1 and 98% in group 2. False assessments occurred only in patients with fractures. There is no significant difference between emergency physicians and orthopedic surgeons in the assessment of dislocations and relocations, when the emergency physicians did accuralty diagnose them. Conclusion: Our study showed that the physicians are highly accurate in clinical determination of anterior shoulder dislocation and relocation. Pre-reduction films should be obtained when the mechanism of injury is trauma. Post-reduction films should be obtained in fracture-dislocations or when the physicians are uncertain of correct relocation.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی اهمیت رادیوگرافی پس از جااندازی دررفتگی قدامی شانه

سابقه و هدف: در رفتگی مفصل شانه، شایع‌ترین در رفتگی مفصلی بدن است. این دررفتگی در 2 دوره از زندگی، بیش‌ترین شیوع را دارد. در مردان بین 20 تا 30 سال به علت تروما و فعالیت‌های ورزشی افزایش می‌یابد و در خانم‌های بین 60 تا 80 سال معمولاً به علت سقوط، افزایش می‌یابد. هدف این مطالعه بررسی تعیین فراوانی رادیوگرافی غیرنرمال پس از جااندازی دررفتگی قدامی شانه بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی یک سال...

full text

بررسی اهمیت رادیوگرافی پس از جااندازی دررفتگی قدامی شانه

سابقه و هدف: در رفتگی مفصل شانه، شایع ترین در رفتگی مفصلی بدن است. این دررفتگی در 2 دوره از زندگی، بیش ترین شیوع را دارد. در مردان بین 20 تا 30 سال به علت تروما و فعالیت های ورزشی افزایش می یابد و در خانم های بین 60 تا 80 سال معمولاً به علت سقوط، افزایش می یابد. هدف این مطالعه بررسی تعیین فراوانی رادیوگرافی غیرنرمال پس از جااندازی دررفتگی قدامی شانه بود. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی یک ساله...

full text

در رفتگی دو طرفه قدامی مفصل شانه بدنبال مصرف ترامادول

مصرف ترامادول می تواند منجر به تشنج شده و باعث دررفتگی دو طرفه قدامی مفصل شانه شود. گزارش حاضر در خصوص یک مورد نادر از در رفتگی دو طرفه  قدامی شانه به دنبال تشنج در خواب در یک مرد 32 متعاقب مصرف تک دوز 300 ترامادول می باشد. بیمار هیچگونه سابقه دررفتگی خودبخودی شانه را نداشته است. رادیوگرافی و MRI دررفتگی دو طرفه قدامی شانه همراه با شکستگی توبروزیته بزرگ استخوان بازوی راست نشان داد. تشنج به عنوا...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 17  issue 62

pages  7- 13

publication date 2008-01

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023